آگاهی و عملکرد دانشجویان پرستاری در زمینه ایفای نقش پرستار در مواجهه با بحران

مقدمه: آمادگی همه جانبه نظام سلامت اهمیت ویژه ای در کاهش مرگ و میر و صدمات ناشی از بلایا دارد، لذا ضروری است که پرستاران آمادگی لازم جهت مقابله با بلایا را کسب نمایند. بدیهی است بخش مهمی از این آمادگی از طریق آموزش های دوران تحصیل شکل می گیرد. هدف: این مطالعه به منظور تعیین آگاهی و عملکرد دانشجویان پرستاری در زمینه ایفای نقش پرستار در مواجهه با مراحل بحران در سال 1386 در دانشکده پرستاری و مامایی شهر مشهد انجام شده است. روش: این پژوهش توصیفی بر روی 50 دانشجوی پرستاری سال اول و آخر انجام شد که به روش سرشماری در پژوهش شرکت کردند. داده ها به وسیله فرم مشخصات فردی، پرسشنامه های پژوهشگر ساخته آگاهی از وظایف پرستار در مراحل سه گانه بحران و بررسی توانمندی دانشجویان در ایفای نقش پرستار در مواجهه با بحران به روش خودگزارش دهی جمع آوری گردید. جهت تجزیه تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری تی زوجی و مجذور کای استفاده شد. نتایج: آزمون آماری تی زوجی بین میانگین نمرات آگاهی دانشجویان پرستاری سال اول و سال آخر تفاوت آماری معنی داری نشان داد(t=0.5، p<0.0001)، اما بین میانگین نمرات خودارزیابی دانشجویان در ارتباط با توانایی حرفه ای آنها در مقابله با بحران تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد(t=2.84، p=0.68). بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش که نشان داد آگاهی دانشجویان نسبت به نقش پرستار در مقابله با بحران در دوران تحصیل افزایش یافته است، ولی توانایی آنها نسبت به سال اول تغییر معنی داری نداشته است. پیشنهاد می شود پرستاری در بلایا با تاکید بر آموزشهای عملی در سرفصل دروس دوره کارشناسی پرستاری گنجانده شود.